EVEREST
INFORMACJE O WYPRAWIE
Zimowa wyprawa na Mount Everest 1980 - przełomowa
wyprawa w dziejach światowego himalaizmu - w czasie tej wyprawy zdobyto po
raz pierwszy ośmiotysięcznik w zimie, co otworzyło nowy front działań
himalaistycznych - wyprawy zimowe w najwyższe góry
świata.
KALENDARIUM
1977:
11 maja - zarząd Polskiego Związku Alpinizmu
zatwierdza ramowy plan wyprawy narodowej na Mount Everest lub K2 i mianuje
kierownikiem wyprawy Andrzeja Zawadę
1978:
listopad-grudzień - pobyt
Andrzeja Zawady w Nepalu i Pakistanie w celu uzyskania zezwolenia na
wyprawę w sezonie zimowym 1979-80
1979:
22 listopada - oficjalna zgoda władz
Nepalu na wyprawę
7, 15 i 19 grudnia - odlot do Nepalu kolejno: Andrzeja
Zawady, pierwszej i drugiej grupy alpinistów
1980:
5 stycznia - ukończenie
budowy bazy na lodowcu Khumbu
6 stycznia - założenie obozu I na wysokości
6000 m n.p.m. (Andrzej Heinrich, Krzysztof Wielicki)
9 stycznia - założenie
obozu II na wysokości 6500 m n.p.m. (grupa ośmioosobowa)
15 stycznia -
założenie obozu III na wysokości 7150 m n.p.m. (Ryszard Gajewski, Maciej
Pawlikowski,Krzysztof Żurek)
26 stycznia-9 lutego - przerwa w akcji górskiej
spowodowana huraganowym wiatrem
11 lutego - wejście na Przełęcz Południową i
rozpoczęcie zakładania obozu IV na wysokości 8000 m n.p.m.(Leszek Cichy,
Walenty Fiut, Krzysztof Wielicki)
13 lutego - założenie obozu IV na
wysokości 8000 m n.p.m. (Leszek Cichy, Walenty Fiut, Krzysztof
Wielicki)
14 lutego - Ryszard Szafirski podchodzi z Przełęczy Południowej na wysokość
8150 m n.p.m. pozostawiając depozyt tlenowy
15 lutego - koniec pierwotnego
pozwolenia na atak szczytowy wydanego przez władze nepalskie; po
kontakcieradiowym pozwolenie zostało przedłużone o dwa dni - w celu
przeprowadzenia ostatniego ataku szczytowego.
17 lutego - zdobycie szczytu
przez Krzysztofa Wielickiego i Leszka Cichego.
18-19 lutego - likwidowanie
i porządkowanie obozów (obozy I i II pozostały na wyprawę
wiosenną)
UCZESTNICY
Andrzej Zawada - kierownik
Ryszard Dmoch - zastępca kierownika
Andrzej Zygmunt Heinrich - zastępca kierownika ds.
sportowych
Leszek Cichy - zdobywca szczytu
Krzysztof Cielecki
Walenty Fiut
Ryszard Gajewski
Jan Holnicki-Szulc
Aleksander Lwow
Janusz Mączka
Kazimierz Olech
Maciej Pawlikowski
Marian Piekutowski
Ryszard Szafirski
Krzysztof Wielicki
- zdobywca szczytu
Krzysztof Żurek
Józef Bakalarski - filmowiec
Bogdan Jankowski - radiooperator
Robert Janik - lekarz
Stanisław Jaworski - filmowiec
Stanisław Kardasz - ksiądz
Krzysztof i Mirek Wiśniewscy - kierowcy
CIEKAWOSTKI
- Jeden ze zdobywców szczytu - Krzysztof Wielicki - nie uzyskał
miejsca na pierwszej liście uczestników i pojechał na wyprawę z trzeciego
miejsca na liście rezerwowej.
- Z powodu braku specjalistycznego sprzętu
Krzysztof Wielicki korzystał na wyprawie i podczas ataku szczytowego z
okularów spawalniczych. Inni uczestnicy mieli m.in. gogle narciarskie.
- Na
szczycie zdobywcy znaleźli kartkę pozostawioną przez Raya Geneta -
ostatniego zdobywcę Everestu w sezonie letnim 1979, który zginął w trakcie
zejścia. Treść kartki to: "For a good time call Pat Rucker 274-2602
Anchorage, Alaska, USA" (Jeśli chcesz się dobrze zabawić zadzwoń do ...),
co według późniejszych informacji Leszka Cichego było kontaktem do
prostytutki.
- Sami zostawili różaniec od papieża i drewniany krzyżyk,
upamiętniający śmierć filmowca Staszka Latałły w czasie wyprawy na Lhotse
w 1974 oraz termometr rejestrujący temperatury minimalne.
Schodząc ze
szczytu himalaiści minęli ciało Hannelore Schmatz - która również zginęła w
trakcie ostatniej wyprawy w sezonie letnim.
- Informacja o wniesieniu i
pozostawieniu na szczycie różańca i krzyżyka nie została podana oficjalnie,
ale dotarła do kraju w listach do rodzin i dotarła jako plotka do Radia
Wolna Europa w międzyczasie jednak ulegając zniekształceniu. Plotka mówiła
o 4 metrowym krzyżu, podczas gdy w rzeczywistości był to 4 centymetrowy
krzyżyk.
- Kierownik wyprawy wysłał telegram z wiadomością o zdobyciu szczytu
m.in. do papieża Jana Pawła II i otrzymał od niego list z gratulacjami, co
spotkało się z dezaprobatą polskich, komunistycznych władz i razem z
wiadomością o krzyżu spowodowało, że I sekretarz PZPR Edward Gierek nie
podał ręki Andrzejowi Zawadzie w czasie przywitania uczestników wyprawy na
lotnisku w Warszawie.
- Reinhold Messner próbował umniejszyć wyczyn ekspedycji
insynuując, że zdobycie szczytu miało miejsce po zakończeniu terminu
zezwolenia na atak szczytowy udzielony przez władze Nepalu (został on
przedłużony drogą radiową) i nie jest to wejście zimowe. Jak się później
okazało, ta opinia była spowodowana względami osobistymi - Messner
przygotowywał zimową wyprawę na Czo Oju i chciał, aby to ona po raz
pierwszy zdobyła ośmiotysięcznik zimą.
 |
